[parlementairemonitor.nl] – Brief minister over de mogelijkheden van grootschalige opslagsystemen in het Nederlandse Elektriciteitssysteem – Voorzienings- en leveringszekerheid energie
(Dutch government memorandum about large scale energy storage in the Netherlands, 2008)
Master thesis of Lucas de Vilder (2017), Technical University Delft in the Netherlands, exploring the possibility of a large scale inverse pumped hydro storage facility in the middle of the North Sea at the Dutch part of the Doggerbank. The idea is to build a ring dike of typically 40 meter high for pumped hydro energy storage purpose. The facility would be “inverse”, meaning that the dike would hardly be elevated above sea level. The required altitude difference between sea level and reservoir level is achieved by digging a deep basin rather than building a high dike.
Spoiler: For a preferred 25GWh storage capacity and 2.65GW of installed power the LCOS may vary from 68.2€/MWh to 19.0€/MWh of which 40€/MWh is found the most realistic. At an average Dutch power consumption of 13 GW, the storage facility would contain the equivalent of 2 hours of Dutch electricity consumption and could be released in 10 hours. The cost would be 3-18 times lower per unit of energy compared to batteries and power-to-gas.
A US study has shown that with 4-8 hours of storage you can cover 55% renewable energy. Let’s assume 6 hours. 13 GW average Dutch power means that 6 hours correspond to 6 hours x 13 GW = 78 GWh. In a graph below it is claimed that the cost of a 80 GWh storage is ca. 4 billion euro. For a country like Holland with an expected GDP of 888 billion euro in 2019 and public debt below 60%, that is absolutely doable. With such a storage in place, the Netherlands can roll out its intended 2 x 7 GW monster offshore wind projects “with two fingers in the nose” and buy a decade or so time to wait for longer duration storage solutions to emerge, most likely hydrogen or derivative ammonia. 80% or more efficiency at electrolysis of steam, rather than water, has already been realized.
The COBRA sub-sea cable interconnector between Denmark and the Netherlands is nearing completion and operations will begin early 2019. Another leg of the European Supergrid will have been realized.
[cobracable.eu] – Project site
[wikipedia.org] – COBRA cable
[deepresource] – Construction Started COBRA Cable Netherlands-Denmark
[deepresource] – European Supergrid Submarine Cables – Inventory & Plans
Update December 2019:
[wattisduurzaam.nl] – Onderzeese kabel voor goedkope windstroom uit Denemarken
Overview of the largest fossil fuel power stations in the Netherlands with an output larger than 500 MW. All of them are to be phased out by 2050. A few of them could survive as refactored hydrogen/ammonia/methanol-fueled power stations, to even out intermittent renewable energy supply.
Dutch post-war electricity consumption. Since 2006 consumption is steady at 120 TWh. Note that the Netherlands currently consumes 3 times as much as in 1970. We were already happy then. Should put to rest the notion that eternal economic growth is the only way to salvation.
Dutch electricity production capacity. 20 GW “centraal” in large power stations, the rest “decentraal”, locally produced: generators, wind, solar, biomass.
[nl.wikipedia.org] – Hans Labohm
[pbl.nl] – Wetenschapper versus scepticus Verslag van een weblogdiscussie tussen een klimaatonderzoeker en een klimaatscepticus (2010, pdf, 70p)
Hans Labohm en Bart Strengers voeren in de weblogs een stevige discussie over de oorzaken en gevolgen van klimaatverandering waardoor een goed beeld ontstaat van de dilemma’s rond de kennis over klimaatverandering. Zij sparen elkaar niet als het om de inhoud gaat, maar de bejegening blijft altijd respectvol. En gelukkig ontbreekt ook de humor niet. In de laatste blogs sluiten ze een weddenschap af: gaat het opwarmen of afkoelen in de komende 5 jaar?
Bespreking van het onderstaande stuk van populistisch web-blog Geenstijl over klimaatverandering en resulterend Nederlands/Europees energie- en klimaat-beleid:
[geenstijl.nl] – Mag het nog? Enkele vragen bij de klimaatkolder.
De mens heeft een vernietigende invloed op de natuur, het leven op de planeet en misschien ook wel op de planeet zelf. We fokken als konijnen, zwermen als sprinkhanen en laten als dank voor het aangenaam verpozen, een ander met den schillen en den doozen.
Zolang de bevolkingsaantallen stijgen, de consumptie toeneemt en de economieën van een paar (niet geringe) landjes zoals China, India, Pakistan en Brazilië blijven groeien, ziet het er somber uit voor met name heel veel (ongerepte) natuur, planten en dieren – en ongetwijfeld ook voor de mens en zijn leefomstandigheden.
Chapeau, dat zijn exact de zorgen die policy makers eveneens bezighouden. Goed bezig!
Dat neemt allemaal niet weg dat we met verbazing toezien hoe de vorige week door de Tweede Kamer aangenomen Klimaatwet en het de dag daarna gepresenteerde klimaatakkoord van Ed ‘Landhuis van 2 miljoen euro met verwarmd zwembad’ Nijpels als een soort verlossing van menselijke zonde wordt aanvaard, omarmd of zelfs aanbeden. Nederland heeft een stapel papier geproduceerd waarin enkele voornemens staan om tussen nu en 2050 maatregelen te nemen waarmee onder andere de CO2-uitstoot moet worden teruggedrongen, en plotseling zijn de halleluja’s van de klimaatgospel niet van de lucht.
De progressieven hebben God verslagen en lokken nu iedereen hun KlimaatKerk in met doemsdagverhalen over een Einde der Tijden dat niet door hogere machten, maar door schuldige mensenhanden wordt ingeleid. Tenzij, tenzij we nu gaan luisteren naar Diederik Samsom, naar Ed Nijpels, naar Jesse & Jetten en naar de razendsnel tot het Groene Geloof bekeerde Mark Rutte. Zij hebben de waarheid in pacht, de (inmiddels bijna gevallen engel) Macron is hun profeet en Greenpeace-activisten krijgen bij Nieuwsuur het misleidende titelbalkje “klimaatexpert” om het volk te bespelen en met zonde te overladen.
Logische consistentie hebben jullie klaarblijkelijk niet al te hoog in het vaandel. In de eerste paragraaf hebben jullie het over “vernietigende invloed op de natuur”, maar als vervolgens de beleids-verantwoordelijken iets proberen te doen aan die “vernietigende invloed” is het opeens “doemsdagverhalen”, “halleluja’s”, “klimaatgospel”. Wat is het nou? “Het ziet er niet goed uit voor de mens” of die in Den Haag zijn allemaal hysterisch? Make up your mind, zoals ze in Frankrijk zeggen!
En het werkt. De kudde is in beweging. Kritiek is kansloos, apostaten en agnosten zijn vogelvrij en ontkenners moeten onthoofd worden.
De gebruikelijke Geenstijl turbo-taal en zware overdrijvingen. Er is helemaal niemand vogelvrij, laat staan dat er iemand onthoofd gaat worden. Enfin, dichterlijke vrijheid, zullen we maar zeggen.
Inkomsten afgepakt, bedreigingen en hoon
Zie de jarenlange inkomstenderving van chemicus MarcelCrok (geen “klimaatontkenner”) omdat hij kritische vragen stelt, de bedreigingen die documentairemaker MarijnPoels (geen “klimaatontkenner”) ontving vanwege The Uncertainty Has Settled (hier gratis te zien)…
de hoon die Thierry Baudet over zich heen krijgt omdat hij niet de klimaatverandering in twijfel trekt, maar wel een debat wil over de maatregelen die we moeten, kunnen of willen nemen. Kritische columnnisten & verslaggevers zijn natuurlijk weer allemaal ‘boze oude witte mannen’ met “columnisme” die (volgens de assistent van Sigrid Kaag) te sterke wiet roken of gewoon literally Wierd Duk zijn. De handschoenen zijn uit, het fundamentalisme wordt venijnig en de geloofskudde toont zich gretig om aan de goede kant van de klimaatgeschriften te staan. Velen onderwerpen zich gewillig aan de Heilige Hiemstra.
Hoon over je heen krijgen is nu eenmaal het lot van politici, links of rechts. Als je niet tegen de hitte kan moet je weg blijven uit de keuken. Het politiek debat gaat ergens over en emoties zijn te verwachten, van alle kanten. Thierry Baudet wordt allang niet meer op dezelfde schandalige wijze behandeld als destijds echte martelaren Pim Fortuyn en Theo van Gogh.
Allemaal geoorloofd om critici van de klimaatmaatregelen als melaatsen te brandmerken. Terwijl toch zelfs De Volkskrant nog in een factcheck schreef dat “het klopt dat het Nederlandse klimaatbeleid maar enkele tienduizendsten tot duizendsten van een graad aan opwarming schelen. Maar over het nut van klimaatbeleid zegt dat eigenlijk weinig.” Dat linkje gaat niet naar VK, maar naar een goed onderbouwd verhaal (als in: met veel bronnen) van Marcel Crok over hoe onrealistisch de klimaatdoelen van Parijs zijn, hoe weinig landen hun uitstoot binnen de perken houden en hoe marginaal de CO2-uitstoot überhaupt kan worden teruggedrongen.
Dat lijkt ons stug. Nederland is goed voor 0.46% van de wereldwijde CO2 emissies (2015). We kunnen alleen onze eigen rommel opruimen en hopen dat vele anderen dat ook doen, bv. door het goede voorbeeld te geven. Wij zijn een rijk land, als wij het niet doen, wie dan wel? Bovendien is het niet alleen maar een geld in een bodemloze put dumpen. Denemarken bv. heeft met zijn vroege adoptie van windenergie er een zeer potente wind-industrie aan overgehouden (#Vestas, #Oersted) en daarmee komende Deense generaties een dienst bewezen. Dat geldt voor vele andere aspecten van de nieuwe energie ook voor Nederland:
Nederland is sterk in offshore installatie, productie van monopiles en onderzees kabels leggen.
Hoe zijn we ook al weer groot geworden in de wereld?
Toch is het Akkoord van Parijs heilig verklaard, moet Nederland versneld van het gas af, wil Nederland zich hard maken om in 2030 een Europees verbod op de verkoop van verbrandingsmotoren in te stellen, wordt een nota bene door de vvd zelf verketterd plan voor stekkersubsidie toch weer afgestoft, en denkt Diederik Samsom dat iedereen wel ff 10.000 euro heeft liggen om in isolatie te investeren. Dat allemaal terwijl de energierekening voor een gemiddeld gezin alvast met gemiddeld 360 euro per jaar omhoog gaat. Want onze polderpostzegel aan de Noordzee moet en zal het voortouw nemen om de planeet te redden. Wij moeten als eerste ons zondige lichaam onderdompelen in het doopvont van de klimaatdominees.
Het is onzin dat mensen als Samson denken dat elke Nederlander 10.000 euro of meer op de plank heeft liggen. Met de hele discussie rond het klimaatakkoord is het begrip Energietransitie Financieringsfaciliteit (ETFF) naar voren gekomen, die in sommige gevallen zelfs het karakter van een intergenerationele lening kunnen krijgen. Die leningen zullen object-, en niet persoonsgebonden zijn. Als je verhuist, ben je van de lening af, na verkoop van je woning of opzegging huur. Verder is het zo dat het gaat om investeringen, die op termijn zichzelf zullen terugbetalen. Een warmtepomp is vcergeleken met een CV-ketel duur, maar over een levensduur van 15-20 jaar betekent dit ook dat over die periode 3-4 keer zo weinig energie hoeft te worden betaald om toch het huis op dezelfde temperatuur te houden.
Niet alleen gaan grote auto-producerende landen zoals Duitsland, Frankrijk, Spanje en Italië nooit zo snel in zo’n verbrandingsmotorverbod mee, het hele energienetwerk is nog lang niet berekend op zoveel laadpalen en elektriciteit voor stekkerbakken die nu voor het gros der bevolking nog onbetaalbaar zijn. Om nog maar te zwijgen over de Afrikaanse kinderhandjes die het schaarse kobalt uit mijnen delven waar de accu’s voor razendsnelle statussymbolen van Tesla en BMW mee gemaakt worden. Lithium voor die accu’s is er genoeg, maar de vraag is of het snel genoeg opgegraven kan worden. Met de vraag, stijgt de prijs – hoeveel goedkoper kunnen elektrische auto’s dan voor 2030 worden?
Veel goedkoper dan nu, net zoals electriciteit uit wind en zon vele malen goedkoper zijn geworden in de afgelopen jaren. Economy of scale-dingetje. Volgend jaar een simpele e-vehicle voor 20.000 euro en tegen 2025 2.000 euro voor een auto-batterij, geen 8.000 euro, zoals nu:
Ook die energiewende om van gas los te geraken is nogal absurd als een paar honderd kilometer verderop in Europa diverse landen gezamenlijk in hun aardgasnetwerk investeren. Nog iets verderop in China worden honderden nieuwe vliegvelden en kolencentrales gebouwd. De Verenigde Staten fracken zich scheel en de Keystone oliepijplijn (jaren door Obama tegengehouden) wordt ook gewoon aangelegd door Trump. En waar schimmig kobalt en schaars lithium wel bespreekbaar zijn als schone toekomstbron, lijkt het schonere thorium dat weer niet.
Dat is waar, maar als andere mensen in hun bed blijven plassen, moeten wij dat dan maar ook blijven doen? En over dat Thorium, je kunt wel tot aan het einde der tijden dingen “bespreken”, maar op een gegeven moment moet er ook iets gedaan worden. Thorium ontwikelen kost weer minstens 10 jaar, terwijl zon en wind nu al werken. En of het terecht is of niet, rondom dat hele kernenergie hangt een waas van verloren zaak, sinds Tsjernobiel en Fukushima. Dat is een gegeven waar je rekening mee moet houden. Die hele klimaatdiscussie is een gevolg van de milieu-discussie die ooit begon met de Club van Rome in 1972 en speelt dus al bijn een halve eeuw. Nu moeten er spijkers met koppen geslagen worden.
Wat ons voorts met ons vers heropende ondernemers-oog nog meer opvalt, is de vreemde economische kringen waarin de klimaatgekte zijn cirkels draait. De overheid – monopolist met zwaardmacht die dingen kan eisen van alle onderdanen – neemt op aandringen van activisten (critici en het bedrijfsleven waren immers niet welkom aan de klimaattafels) het voortouw in het verbeteren van het wereldwijde klimaat, waarvoor enorme financiële injecties uit de schatkist en uit de zakken van de belastingbetaler richting “groene” bedrijven gaan. Het is kneiterlucratief om in duurzaamheid te investeren, maar wij hebben er een cynisch hard hoofd in dat de mensen en bedrijven die aan de ontvangende zijde van al die miljarden staan, dat puur uit ideologische overtuigingen doen.
Mensen doen zelden iets zonder het eigenbelang in de gaten te houden en groene ondernemers zullen daarop geen uitzondering zijn. Maar dat geldt ook voor kolenboeren, oliemannetjes en thorium-pushers. De presentie van universeel ondernemers-egoisme kan hier geen leidraad bieden voor welke energiekeuzes we moeten maken. Het is absoluut waar dat de klimaatakkoorden van Parijs een gigantische, al-dan-niet verborgen subsidiepot zullen blijken te zijn voor groene energie en dat fossiele brandstoffen afgeknepen gaan worden. Kleine Europees-egoistische tussenwerping: aangezien wij in Europa nauwelijks fossiele brandstoffen hebben, betekent dat dat wij andermans inkomstenbronnen (Midden-Oosten, Rusland, VS) gaan afknijpen en onze eigen groene energiebronnen in de markt gaan zetten. Iets op tegen? Sssst, niet te hard zeggen, geen slapende honden wakker maken.
Overheid subsidieert multinationals met geld van burgers
Wat je nu krijgt, is een circulaire economie waarin “duurzame” ondernemers zich kunnen laten subsidiëren of financieren door de staat (dus op kosten van de belastingbetaler), waarbij de staat ook nog eens heel sturend optreedt en de burger als een soort deur tot deur-verkoper dwingend aanspoort om die duurzame producten af te nemen, daarin bijgestaan door het nog zwaarder belasten, inperken of verbieden van alternatieven. In het klimaatakkoord dragen niet de grootste vervuilers, maar de individuele burgers de lasten. En als het wel op het bord van de grote bedrijven werd gelegd, zouden die het alsnog in hun product doorberekenen. Het enige (maar wel belangrijke) verschil met milieubelasting betalen is dan dat je de keus hebt om iets (niet meer) te kopen van zo’n producent.
Gedeeltelijk waar. Olie- en gas-multinationals zullen het haasje zijn, tenzij ze natuurlijk tijdig overstappen op groene energie. Shell lijkt die boodschaap schoorvoetend te begrijpen. Gevalletje “de een zijn dood is de ander zijn brood”.
Wat we missen, is een derde weg. Het scenario waarin we zulke torenhoge kosten überhaupt niet gaan maken, omdat zowel het rendement van die investeringen als de uitkomst (in vermeende temperatuurdaling door CO2-vermindering) volstrekt onzeker zijn, en daarom het risico op verspilling van al dat dure geld (en de verslechterende economische positie van huishoudend plus de groeiende kloof tussen arm en rijk die daar uit voort kan komen) veel te groot is.
Er is inderdaad een risico dat wellicht de menselijke invloed op klimaatverandering wordt overschat en dat effecten uitblijven. Aan de andere kant zijn er meerdere redenen om een energie-transitie door te voeren:
– prijs: het is ontegenzeggelijk dat zon en wind de goedkoopste manieren zijn om electriciteit op te wekken, als je het aspect van opslag negeert, wat je tot 40% penetratie kunt doen.
– geopolitiek: Europa is nu afhankelijk van verre landen voor zijn energie. Lokale productie verkleint die afhankelijkheid en dat is ook wat waard.
Enerzijds is het hoogst verbazingwekkend dat de socialistische activist Diederik Samsom met het hyperkapitalistische grote geld van multinationals in energie(-handel) in zee gaat en in interviews achteloos over tienduizend euro isolatie-investering door burgers praat om de klimaatschuld mee af te kopen, en anderzijds verbaast het ons dat de “rechts-liberale” vvd’er Ed Nijpels zich voor het activistenkarretje van de klimaatreligie laat spannen om met antiliberale belasting- en beleidsmaatregelen individuele burgers te dwingen om naar hun domineespijpen te dansen uit naam van de duurzaamheidsgod. Er lijkt hier écht een hogere macht aan het werk die hen bindt.
Wij zouden zeggen, lees je eigen eerste twee paragrafen nog eens door.
Klimaat versus Keuzevrijheid; het kan niet allebei
Of burgers bereid zijn om te bukken voor hun nieuwe Groene God, is nicht im Frage. Er is al voor u besloten, door een kongsi van klimaatwetenschappers waar alle critici al uit verstoten zijn, ecologische activisten die überhaupt niet voor debatrede vatbaar waren, energiereuzen en multinationals die miljarden aan gratis geld, subsidies en stimulans ruiken, en politici die zo ongeremd arrogant zijn dat ze denken dat het kruisigen van de burger aan een onbetaalbare energierekening ons land over tientallen jaren 0,0003 graden zal doen afkoelen, en dat zij hun naam dan bij mogen beitelen op de muur van de Groten der Geschiedenis.
Het meest zorgwekkende voor de (individuele) vrijheid is dat de klimaatpredikers samen allemaal over één waarheid spreken (‘het klimaat verandert en dat leidt ons richting armageddon’), en daarom moeten wij allemaal onze levensstijl aanpassen en aflaat betalen voor onze zonde. Het is geen keuze, het wordt dwang, en de overheid heeft de overredingsmiddelen om iedereen op de knieën te dwingen. De klimaatreligie maakt straks nog sneller een einde aan de vrijheid dan de koran.
Het is niet alleen Nederland dat de akkoorden van Parijs heeft ondertekend, maar iedereen, behalve Amerika dan. Dus dat verhaal met 0,0003 graden is bogus. Daar komt nog eens bij dat er weinig landen zijn, afgezien van de Seychellen en Maldiven, die zo’n groot lange termijnbelang hebben bij het in de perken houden van klimaatverandering als uitgerekend Nederland. Een meter zeespielstijging kunnen we nog behappen, maar drie meter wordt heel moeilijk. We hebben het dan echt over de letterlijke ondergang (blub-blub) van ons kikkerlandje.
Zonder klimaatdebat geen democratie
Even kort door de bocht. De (linkse) politieke elite verloor het narratief op de vermeende heilzaamheid van de EU (wie tegen was, was “tegen 70 jaar vrede”), ziet het islamdebat in hun nadeel kantelen (het blijkt soms, heel verrassend, tóch iets met de islam te maken te hebben), en klampt zich nu uit alle macht vast aan het klimaat – with a vengeance. Met (selectieve) wetenschappelijke bevindingen in de hand wordt een stropop gemaakt van critici, die “het klimaat ontkennen”. Gerrit Hiemstra van het Ministerie van Meteorologie verandert de mens als “EEN oorzaak” in de mens als “DE oorzaak” en daarna kan men los op de piñata van dat vermeende populisme.
Even voor de goede orde: wij zijn groen-rechts, dwz tegen massa-immigratie en de islamisering van Europa, tegen ongebreidelde groei van de macht van Brussel en voor behoud van lokale identiteit. Maar met het klimaat ligt het toch een beetje anders, dat is niet noodzakelijk “linkse-kerk”. Ja, we wantrouwen de motieven van velen in de globale klimaatbeweging. Nog meer mondiale organisaties. We hebben wel degelijk een gigantisch probleem, zoals jullie zelf al in de eerste paragrafen aangaven. Dat probleem wordt al sinds een halve eeuw aangekaart en eerste wankele schreden zijn gezet in de richting van verbetering: zure regen, Waldsterben, gat in de ozonlaag, smerige rivieren, luchtvervuiling, het zijn allemaal zaken die succesvol zijn aangepakt, in ieder geval in West-Europa. Nu wordt het tijd voor het grotere werk. Er is een kleinere kans dat klimaatverandering andere als antropomorphe oorzaken heeft, maar absoluut zeker weten doen we niets. De kans is groter dat klimaatverandering toch ons werk is, dat is ons gevoel.
De vraag is helemaal niet of het klimaat verandert. Er is, op een enkele eenzame figuur na, bijna niemand die dat nog ontkent. De vraag is wat de oorzaak is, welk aandeel de mens daarin heeft, en waar de discussie echt over moet gaan, is: of de voorgestelde (politieke) aanpak om negatieve gevolgen van klimaatverandering terug te dringen nut heeft. En of wij, burgers in een democratische samenleving, het de prijs die daarvoor betaald moet worden waard vinden. Daar moet discussie over zijn, en over kunnen zijn. Verklaren dat dit ‘de enige manier’ of “de waarheid” is, is echt niet voldoende – anders kun je bij alles wel zeggen dat je ‘het goede doet’ omdat het nou eenmaal ‘het goede is’ – zonder ooit écht democratisch te wegen of iedereen het daar mee eens is.
Probeer die vraag maar eens eenduidig te beantwoorden. Gaat niet lukken. De overgrote meerderheid van de experts zegt dat menselijke activiteit de hoofdoorzaak is achter de klimaatverandering. Wij zijn geneigd om hen dan maar te volgen, totdat het tegendeel is bewezen.
Water tot onder onze lippen
Wij van GeenStijl denken trouwens graag mee in oplossingen. Want dat de mens de planeet in puin (re-) produceert, daar begon dit verhaal al mee en dat zien we heus wel. Wij zijn echter ook rasoptimisten: de mens is een adaptief wezen en Moeder Aarde zal onze soort sowieso eerder overleven dan andersom. Maar hoe houdt Nederland de voeten droog en het hoofd koel? Als deze polderpostzegel zich ergens druk om wil maken, laat het dan om de dijken, de duinen en de waterhuishouding zijn. Daar zijn we goed in, daar is winst te behalen en daarmee kunnen we ons beschermen tegen wat Moeder Aarde en de rest van de wereld tegen ons aan smijt. Hup goden van het waterland, aan het werk!
Wij zijn ook optimisten en trots op de Nederlandse ondernemerstraditie and maritieme competentie. “VOC-mentaliteit”, vooruit dan maar, een beetje provoceren is altijd leuk. Dijken nu ophogen zou voorbarig zijn. We zijn in de zeventiende eeuw, onze eeuw, de gouden eeuw, al eens eerder machtig geworden met wind energie, dat er voor zorgde dat we drie keer meer schepen konden bouwen als de rest van de wereld bij elkaar en nieuw land konden droogmalen. Europa is de voorloper met hernieuwbare energie. Het momentum is daar. De akkoorden getekend. Azie stikt in de luchtvervuiling. De conventionele olie is echt over zijn hoogtepunt heen. Ook deze inspanning zal zich op termijn terugbetalen als de rest van de wereld gaat adopteren wat wij gebouwd hebben. Wij in Europa waren altijd al de voorlopers en dat zullen we blijven.
Prof. Gorden Hughes has launched his usual attacks against the wind industry again:
The report’s author, Prof Gordon Hughes, an economist at Edinburgh University and a former energy adviser to the World Bank, discovered that the “load factor” — the efficiency rating of a turbine based on the percentage of electricity it actually produces compared with its theoretical maximum — is reduced from 24 per cent in the first 12 months of operation to just 11 per cent after 15 years.
[telegraph.co.uk] – Wind farm turbines wear sooner than expected, says study
The three major European offshore wind zones: North Sea, Atlantic and Baltic.
From the report conclusions:
Offshore wind is expected to produce 7% to 11% of the EU’s electricity demand by 2030.
Offshore wind could in theory generate between 2,600 TWh and 6,000 TWh per year at a competitive cost – €65/MWh or below.
25% of the EU’s electricity demand could, in theory, be met by offshore wind energy at an average of €54/MWh in the most favourable locations.
Baseline scenario: in the coming decade the British, Dutch, Germans and French (in that order) will be the largest installers of new offshore wind capacity.
Likewise, upside scenario.
2030 projected installed offshore wind capacity per country (baseline and upside scenarios).
[source] An area in the Sahara with the size of Bulgaria, covered with solar panels and all the world’s present day energy needs would be covered.
The Sahara is associated with strong solar irradiation. How much Sahara surface area would be required to power the entire world with pv-solar? Mehran Moalem, PhD, UC Berkeley, Professor, expert on Nuclear Materials and Nuclear Fuel Cycle, did the calculation.
How much energy is the world consuming anyway?
The total world energy usage (coal+oil+hydroelectric+nuclear+renewable) in 2015 was 13,000 Million Ton Oil Equivalent (13,000 MTOE) – see World Energy Consumption & Stats. This translates to 17.3 TW continuous power.
OK, so how much of the Sahara would be required to generate these 17.3 TW? Surprisingly little:
Now, if we cover an area of the Earth 335 kilometers by 335 kilometers with solar panels, even with moderate efficiencies achievable easily today, it will provide more than 17,4 TW power. This area is 43,000 square miles.
For Europeans, that’s 111,370 km2 or relatively small European countries like Bulgaria, Iceland or Greece. For Americans, think Tennessee or Virginia.
[forbes.com] – We Could Power The Entire World By Harnessing Solar Energy From 1% Of The Sahara
[wikipedia.org] – List of countries and dependencies by area
DeepResource 
.svg){kind=link}